Kobieta na poczcie: Ro-mecz-ku! Przy-jazd nie-ak-tu-alny! Ca-łuję! Rysiek.
Miś (do Oli): Bardzo żałuję. Nie chodzi mi o mnie... Chciałem żebyś zagrała u Romka.
Ola: Misiu! Misiu, wymyśl coś! Ty jesteś taki mądry!
Kobieta na poczcie: Nie mogę wysłać tej depeszy! Nie ma takiego miasta - Londyn! Jest Lądek, Lądek Zdrój, tak...
Miś: Londyn - miasto w Anglii.
Kobieta na poczcie: To co mi pan nic nie mówi?!
Miś: No mówię pani właśnie.
Kobieta na poczcie: To przecież ja muszę pójść i poszukać, zobaczyć gdzie to jest. Cholera jasna...
*** Jaki będzie ów blog? Pojęcia większego nie mam. Na pewno jednak znajdzie się tu co nieco o: a/ Londynie (bo taki tytuł byłem obrałem) b/ Polakach (bo jakoś tu, nad Tamizą, dużo nas, oj dużo) c/ Moich z aparatem zmaganiach d/ Oliwce (bo to moja muza, nie tylko zresztą fotograficzna) Dziękuję za wypowiedź pierwszą. Niestety nie ostatnią. ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Pod koniec marca w sklepach ukaże się 9 album PJ Harvey. A ja od kilku dni nucę sobie i nucę utwór tej pani sprzed lat dziewięciu. Pieśń zwie się „This is love” i pochodzi z krążka „Stories from the City, Stories from the Sea”. Rok 2000. Smacznego!
7 komentarzy:
Anonimowy
pisze...
Wczoraj wieczorkiem "zaprosiłam" swoją "padrugę" Grażynę do obejrzenia (tudzież poczytania) tegoż bloga, w zamian "padruga" Grażyna poleciła mi posłuchać Pani PJ Harvey..Zaglądam tu dziś, a tu co? PJ Harvey na dobrą noc :) Czyżby TataOliwki czytał w myślach zaglądających tu? ;)
W rzeczy samej! Jam jasnowidz, bioenergoterapeuta i czarodziej króliki z kapulusza wyciągający w jednej osobie;) Znaczy się Sztukmistrz z Lublina... Serdeczności!
„Stories from the City, Stories from the Sea” to świetna płyta. Chyba najlepsza w jej dorobku. Ogromny wkład w jej powstanie miał Mick Harvey(zbieżność nazwisk o ile mi wiadomo przypadkowa), muzyk znany z grania z Nickiem Caveem. Od czasu jej powstania wydaje mi się, że PJ spoczęła na laurach(chyba ma depreche). Oby z tą nową wróciła do formy.
Witaj Tato Oliwki - ta ksywke uwielbiam, ale musze powiedziec, ze spedzilem 25 lat mojego zycia w Lublinie i nie mam pojecia kim byl ten sztukmistrz : / i dlaczego z Lublina?? A moze chodzi o tego Cadyka?
Pozdrawiam z siostrzanej wyspy : ) Australii. Pawel.
Jak dla mnie nalepsza piosenka na dobranoc byla ta perelka z 1932 roku w czarno-bialym kolorze.
niech nam pidzejka nagrywa, choc mam nadzieje na cos weselszego niz ostatnie "white chalk". polubilam ja od albumu, ktory polecasz. taki z pazurem. moj ulubiony kawalek ( tak w ogole) to "henry lee" z cavem. pozdrawiam
Urodziłem się nad Wisłą, w Grudziądzu w punkrockowym roku 1977. Dziś mieszkam i pracuję nad Tamizą, w Londynie, czyli takim mieście w Anglii. Dziękuję za wypowiedź.
Posty
7 komentarzy:
Wczoraj wieczorkiem "zaprosiłam" swoją "padrugę" Grażynę do obejrzenia (tudzież poczytania) tegoż bloga, w zamian "padruga" Grażyna poleciła mi posłuchać Pani PJ Harvey..Zaglądam tu dziś, a tu co? PJ Harvey na dobrą noc :) Czyżby TataOliwki czytał w myślach zaglądających tu? ;)
W rzeczy samej! Jam jasnowidz, bioenergoterapeuta i czarodziej króliki z kapulusza wyciągający w jednej osobie;) Znaczy się Sztukmistrz z Lublina...
Serdeczności!
„Stories from the City, Stories from the Sea” to świetna płyta. Chyba najlepsza w jej dorobku. Ogromny wkład w jej powstanie miał Mick Harvey(zbieżność nazwisk o ile mi wiadomo przypadkowa), muzyk znany z grania z Nickiem Caveem. Od czasu jej powstania wydaje mi się, że PJ spoczęła na laurach(chyba ma depreche). Oby z tą nową wróciła do formy.
Witaj Tato Oliwki - ta ksywke uwielbiam, ale musze powiedziec, ze spedzilem 25 lat mojego zycia w Lublinie i nie mam pojecia kim byl ten sztukmistrz : / i dlaczego z Lublina?? A moze chodzi o tego Cadyka?
Pozdrawiam z siostrzanej wyspy : ) Australii. Pawel.
Jak dla mnie nalepsza piosenka na dobranoc byla ta perelka z 1932 roku w czarno-bialym kolorze.
A ja się podpisuję pod panem Pawłem...1932 rok.To jest to. Czarno-biały kadr..."a ja sobie gram na gramofonie"- i inne Ordonki.Uroczo.
Nin
niech nam pidzejka nagrywa, choc mam nadzieje na cos weselszego niz ostatnie "white chalk". polubilam ja od albumu, ktory polecasz. taki z pazurem. moj ulubiony kawalek ( tak w ogole) to "henry lee" z cavem.
pozdrawiam
TatoOliwki gdzie przepadłeś? olaboga...Chyba nie w Turcji jeszcze,nie?;)
Prześlij komentarz