Kobieta na poczcie: Ro-mecz-ku! Przy-jazd nie-ak-tu-alny! Ca-łuję! Rysiek.
Miś (do Oli): Bardzo żałuję. Nie chodzi mi o mnie... Chciałem żebyś zagrała u Romka.
Ola: Misiu! Misiu, wymyśl coś! Ty jesteś taki mądry!
Kobieta na poczcie: Nie mogę wysłać tej depeszy! Nie ma takiego miasta - Londyn! Jest Lądek, Lądek Zdrój, tak...
Miś: Londyn - miasto w Anglii.
Kobieta na poczcie: To co mi pan nic nie mówi?!
Miś: No mówię pani właśnie.
Kobieta na poczcie: To przecież ja muszę pójść i poszukać, zobaczyć gdzie to jest. Cholera jasna...
*** Jaki będzie ów blog? Pojęcia większego nie mam. Na pewno jednak znajdzie się tu co nieco o: a/ Londynie (bo taki tytuł byłem obrałem) b/ Polakach (bo jakoś tu, nad Tamizą, dużo nas, oj dużo) c/ Moich z aparatem zmaganiach d/ Oliwce (bo to moja muza, nie tylko zresztą fotograficzna) Dziękuję za wypowiedź pierwszą. Niestety nie ostatnią. ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Przyjechali goście z Holandii. Jest więcej niż wybornie. I choć Bartek gorąco kibicuje Chelsea, TataOliwki z Arsenalem w sercu zapalenia tego i owego odmówić przecież nie może. No nie przystoi! Nie o holenderskich aromatach tu jednak, a holenderskich dźwiękach będzie. Szkoda, że zespołu Room Eleven już nie ma (grali wspólnie w latach 2004-2009), bo takiej muzyki człowiek też czasami potrzebuje, oj potrzebuje. Na pocieszenie pozostaje to, że wokalistka Janne Schra udziela się w nowym zespole Schradinova. Wróćmy jednak do pokoiku. Utwór „Lalala Love”, rok 2009. Smacznego!
Urodziłem się nad Wisłą, w Grudziądzu w punkrockowym roku 1977. Dziś mieszkam i pracuję nad Tamizą, w Londynie, czyli takim mieście w Anglii. Dziękuję za wypowiedź.
Posty
2 komentarze:
Bardzo się cieszę, że znalazłam taki blog, o tej tematyce :0
Jak tylko znajdę chwile przeczytam od początku. A co! Kto mi zabroni?
Pozdrawiam!
A pewnie, że tak! A czytaj moja droga, czytaj ile sił!
Serdeczności!
Prześlij komentarz