Mistrz

W ostatnim numerze „Wysokich Obcasów” (TataOliwki też czyta, a co!) jest urody cudnej wywiad z wielkim Wiesławem Michnikowskim.

Pan dziennikarz zagaduje na ten przykład o brzydkie wyrazy, czyli o tak zwane rzucanie mięsem: „Pan też podobno kiedyś rzucił. Słyszałem, że w dość obcesowy sposób potraktował pan panią, która zadzwoniła z propozycją roli w serialu.”

Co na to wielki Wiesław Michnikowski? Proszę się trzymać: „No wie pan. Można powiedzieć, że wszedłem w rolę. Ona przysłała mi scenariusz, w którym każda kwestia pełna była ordynarnych wulgaryzmów. Dokładnie każda. Nie znalazłem chyba jednej, która przynajmniej nie kończyła się takim uważanym za nieprzyzwoity wyrazem. No więc, jak po tygodniu zadzwoniła do mnie z pytaniem, co o tym sądzę, językiem ze scenariusza odpowiedziałem – zresztą zgodnie z prawdą – że materiał jest chujowy i ja pierdolę takie role, i co mi pani tu, kurwa, proponuje”.

Czytałem to w metrze i prawie zmoczyłem porcięta. A współpasażerowie zerkali z niemałym zdziwieniem. Oczyma wyobraźni widziałem bowiem wielkiego pana Wiesława mówiącego zaskoczonej – jak sądzę – pani takie, a nie inne słówka. Mistrz!

No i dobrze mi ten wywiad na koniec tygodnia zrobił. Oj, dobrze. Zwłaszcza po wczorajszej historii z nieszczęsną ulotką.

***
Niestety nie mogę załączyć zdjęcia Mistrza, bo nie mam. Z radością załączam za to zdjęcie Mistrzyni. Bo mam.